خانه هاي ما به طور كلي چيزي بيشتر از جعبه هاي واقع بينانه حاوي زندگي روزمره ما هستند كه مجموعه اي از اجسامي كه هويت ما را مشخص مي كنند را در خود جاي داده و مشخصات نحوه ارتباط ما با دنيا را نمايش مي دهند. به اين دليل است كه طراحي خانه معمولا به نيازهاي كاربردي اولويت مي بخشد. اما اگر طراحي خانه شما به جاي راهكارهاي منطقي نيازهاي كاربردي، از مكان منحصر به فردي كه در آن زندگي مي كنيد سرچشمه مي گرفت چه مي شد؟ اگر مكاني كه در آن استراحت مي كنيد، زندگي مي كنيد، يا حتي حمام شما براساس دستورات بزرگ تري چيده شده باشند چه مي شود؟ اگر اين نقطه شروع باشد، نتيجه چيزي شبيه اين تصوير مي شود. با اينكه هنوز ساخته نشده، اين تفاسير تصويري از ۱ پروژه با طراحي پلان بزرگ تر را شبيه سازي مي كنند. اين خانه كه “خانه ۴ چشمي” نام دارد، توسط معمار ۱ شركت مهندسي خلق شده، شركتي كه به ساخت خانه هايي با اعماق تجربي اعتقاد دارد. اين نقشه كشي ساختمان براي خانواده اي ۴ نفره انجام شده. در اين تفسير، تركيبي ساده و مينيمال از اشكال راست و مستقيم در چشم اندازي تند و تيز ظاهر شده اند.
البته ظواهر خارجي مي تواند فريب دهنده باشد. اشكال ساده، تنوع و تجربه فضايي پيچيده را مخفي مي كند. نقشه ساختمان از ۴ برج مرموز تشكيل شده، هركدام جهت خاص خود را دارند كه به صورت غير رسمي روي طبقه همكف توسط اتاق هاي نشيمن زنجير شده اند. اين ۴ ديده بان از زمين صاف و بي سايه اي سر بر مي آورند، و در محيطي طبيعي ساختماني غيرعادي مي سازند. هريك از اين برج ها ۱ اتاق خواب خصوصي را در خود جاي داده، موقعيت اين اتاق ها به نحوي است كه همراه با تامين سايه و ايجاد نوعي آبادي ميان كوير، چشم انداز را نيز ثبت كند.
اين معمار با تلفيق پر و خالي، باز و بسته، اشكال ابتدايي را با المان هاي بنياني ساختمان (كف، سقف، ديوار، پنجره) همراه كرده تا تجربه ساكنان را دستكاري كند. اتاق نشيمني كه در زير مي بينيد توسط ۲ ديوار زاويه دار محاصره شده و رو به جنوب غرب ساخته شده. زاويه ديوارها با زاويه چشم انسان به منظره هماهنگ است، تقريبا ۶۰ درجه، اين ويژگي داخل و خارج را در يك چشم انداز وسيع به هم وصل مي كند. معمار با اختصاص اين زاويه به ديوارها به داخل خانه اجازه مي دهد طي ساعات طولاني تري از روز نور را جذب كند و ثابت مي كند كه قدرت هاي بيشتري در كار طراحي داخلي ساختمان دخيل هستند. ساخت ديوارها با زاويه اي مستطيلي اين رابطه را برهم مي زد و فرصت ورود نور بيشتر به خانه را مي گرفت. اين زاويه در كنار تضاد پرقدرت بين محيط داخلي بدون پنجره و محيط خارجي پر از نور خورشيد، چشم را به بيرون معطوف مي كند.
فضاي بين برج ها با اتاق هاي عمومي اعم از آشپزخانه، غذاخوري، نشيمن، ايوان و ورودي پر شده. اين نقطه مياني كه از طبقه بالا قابل دسترس مي باشد، قابل نفوذترين هم هست. موقعيت آن بين سقف معلق و سطح زمين باعث مي شود ناپايدار به نظر برسد، تقريبا مثل محل چادرزني كه زير ۱ برزنت به دور از نور خورشيد قرار گرفته. هدف از موقعيت اين نقطه اين بوده كه به ساكنان اجازه تجربه بادهاي متغير، طوفان ها و هواي شبانگاهي داده شود. از تفكرات سنتي حريم، مرز شخصي و پناهگاه اجتناب شده تا با زمين ارتباط برقرار شود. اختلافي بين ساختمان، مصرف كننده و محيط زيست وجود دارد. هركدام به نوع خود احساس شكنندگي دارند. فضاي اصلي خانه توسط ديوارهاي شيشه اي محاصره شده است. پايه هاي محكم برج ها و سقف نور را تلفيق مي كنند. سايه هاي ترد زمان هاي مختلف روز را روي سطوح داخلي خانه نمايش مي دهند، امواج متحركي از سايه همراه با رنگ هميشه متغير نور خورشيد. مشخص كردن گذر زمان، محيط داخل را غني كرده و ساكنان را مجبور به اطاعت از ريتم شبانه روزي محيط مي كند. حركت قدرتمندانه اي است چون ريشه در مسائل عميق تري از خانه دارد. سوال هاي عميق تري از ساكنان مي پرسد. اين رفتار محترمانه به نظر جالب مي آيد. پروژه به جاي تسليم شدن در برابر محيط زيست، به آن واكنش نشان مي دهد.
نام هر برج از اتاق خواب يا صاحب اتاق خواب گرفته نشده، بلكه از موقعيت و جهت آن گرفته شده. اتاق خوابي كه در زير مي بينيد “طلوع خورشيد” نام دارد، پنجره اي شكافي دارد و رو به شرق است. “اتاق خواب كوهستان” رو به رشته كوه هايي قرار گرفته كه از جنوب پيداست. “اتاق خواب منظره شهر” رو به چراغ هاي شهري غرب قرار گرفته. “اتاق خواب آسمان” سقفي از شيشه دارد تا كيهان را به نمايش بگذارد. همه برج ها تقريبا هم اندازه بوده و فقط ۱ تخت در خود جاي مي دهند. فضاي آن ها آرامش بخش و رهباني است و حواس را سلب مي كند. انعكاسي آرام تحميل مي كند. اين ارتباطات عميق تر به احتمال زياد تنها راه كندن خود از روزمرگي و اتفاقات قابل پيش بيني زندگي است. بي شباهت به تجربه سفر نيست. وقتي از محيط آشنا و هميشگي جدا شويم حساس تر مي شويم و تجربيات جديدي كسب مي كنيم. نتيجه آن خاطرات جاودانه و پرقدرت هميشگي است.
روش بالا رفتن و داخل هر برج شدن هم به دقت طراحي شده. برج هاي آسمان و كوهستان توسط پله هاي قيچي كه ساختارهاي متفاوتي دارند و از فضاهاي مياني مي گذرند، قابل دسترسي هستند. پله هاي دايره اي براي رسيدن به اتاق خواب چراغ هاي شهري است، و براي رسيدن به اتاق خواب طلوع خورشيد بايد از نردباني كه در زير مي بينيد بالا رفت. حركت عمودي در اين روش تشويق مي شود. درك مجزا بودن اين اتاق خواب هاي شخصي از يكديگر و از كره زمين را افزايش مي دهد. روند صبحگاهي و شبانه اي مخصوص هر اتاق مي سازد. به خواب رفتن در شب هنگام و بيدار شدن هنگام صبح اتفاقاتي مهم و تاكيد شده هستند. طراحي اتاق خواب هاي اين خانه صرفا براي استفاده انجام نشده، هداياي غيرمنتظره اي از تجربه به همراه دارند. هر اتاق طوري طراحي شده كه توسط هر كسي قابل استفاده باشد. هيچ تفاوتي بين اتاق خواب اصلي، اتاق خواب مهمان يا كودك وجود ندارد. همه آن ها مي توانند باتوجه به مزاج و روحيه هر فردي مورد قبول واقع شوند.
نماي ساختمان با رنگ سفيد روشن پوشيده شده. بومي است كه مي توان مقابل آن تنوع بي نهايت نور خورشيد، از نور گرم و خوشايند صبح گرفته، نور تند و نه چندان خوشايند وسط روز، تا نور آرامش بخش و زيباي غروب، را ديد و از آن لذت برد. همانطور كه در ورودي هاي به دقت ساخته شده سر درهاي بيرون ساختمان پيداست، چشم انداز نماي ساختمان از داخل برج ها با قدرت كنترل شده.
فكر مي كنم محبوب ترين راهكارهاي معماري داخلي و نقشه كشي ساختمان از ابعاد مخفي، تقدير نشده و دنيوي جهان ما استفاده مي كنند، گذر زمان، تغيير فصول، آب و هوا، محاصره باد و نسيم، ايجاد تاريكي و لذت بردن از روشنايي. در اين پروژه، روي تك تك اين موارد تاكيد و تمركز شده.
ولي همچنان ساخته نشده.
احتمالا همينطور هم باقي مي ماند، كلكسيوني از ايده ها در ۱ فضاي ديجيتال، روي كاغذ و در تخيلات. ۱ رويا. شايد هم الهامات و ايده هاي اين خانه و ساخت ارتباطات عميق تري كه ارائه شد در پروژه هاي شما جان تازه اي پيدا كند.
منبع : طراحي دكوراسيون داخلي
خانه هاي ما به طور كلي چيزي بيشتر از جعبه هاي واقع بينانه حاوي زندگي روزمره ما هستند كه مجموعه اي از اجسامي كه هويت ما را مشخص مي كنند را در خود جاي داده و مشخصات نحوه ارتباط ما با دنيا را نمايش مي دهند. به اين دليل است كه طراحي خانه معمولا به نيازهاي كاربردي اولويت مي بخشد. اما اگر طراحي خانه شما به جاي راهكارهاي منطقي نيازهاي كاربردي، از مكان منحصر به فردي كه در آن زندگي مي كنيد سرچشمه مي گرفت چه مي شد؟ اگر مكاني كه در آن استراحت مي كنيد، زندگي مي كنيد، يا حتي حمام شما براساس دستورات بزرگ تري چيده شده باشند چه مي شود؟ اگر اين نقطه شروع باشد، نتيجه چيزي شبيه اين تصوير مي شود. با اينكه هنوز ساخته نشده، اين تفاسير تصويري از ۱ پروژه با طراحي پلان بزرگ تر را شبيه سازي مي كنند. اين خانه كه “خانه ۴ چشمي” نام دارد، توسط معمار ۱ شركت مهندسي خلق شده، شركتي كه به ساخت خانه هايي با اعماق تجربي اعتقاد دارد. اين نقشه كشي ساختمان براي خانواده اي ۴ نفره انجام شده. در اين تفسير، تركيبي ساده و مينيمال از اشكال راست و مستقيم در چشم اندازي تند و تيز ظاهر شده اند.
البته ظواهر خارجي مي تواند فريب دهنده باشد. اشكال ساده، تنوع و تجربه فضايي پيچيده را مخفي مي كند. نقشه ساختمان از ۴ برج مرموز تشكيل شده، هركدام جهت خاص خود را دارند كه به صورت غير رسمي روي طبقه همكف توسط اتاق هاي نشيمن زنجير شده اند. اين ۴ ديده بان از زمين صاف و بي سايه اي سر بر مي آورند، و در محيطي طبيعي ساختماني غيرعادي مي سازند. هريك از اين برج ها ۱ اتاق خواب خصوصي را در خود جاي داده، موقعيت اين اتاق ها به نحوي است كه همراه با تامين سايه و ايجاد نوعي آبادي ميان كوير، چشم انداز را نيز ثبت كند.
اين معمار با تلفيق پر و خالي، باز و بسته، اشكال ابتدايي را با المان هاي بنياني ساختمان (كف، سقف، ديوار، پنجره) همراه كرده تا تجربه ساكنان را دستكاري كند. اتاق نشيمني كه در زير مي بينيد توسط ۲ ديوار زاويه دار محاصره شده و رو به جنوب غرب ساخته شده. زاويه ديوارها با زاويه چشم انسان به منظره هماهنگ است، تقريبا ۶۰ درجه، اين ويژگي داخل و خارج را در يك چشم انداز وسيع به هم وصل مي كند. معمار با اختصاص اين زاويه به ديوارها به داخل خانه اجازه مي دهد طي ساعات طولاني تري از روز نور را جذب كند و ثابت مي كند كه قدرت هاي بيشتري در كار طراحي داخلي ساختمان دخيل هستند. ساخت ديوارها با زاويه اي مستطيلي اين رابطه را برهم مي زد و فرصت ورود نور بيشتر به خانه را مي گرفت. اين زاويه در كنار تضاد پرقدرت بين محيط داخلي بدون پنجره و محيط خارجي پر از نور خورشيد، چشم را به بيرون معطوف مي كند.
فضاي بين برج ها با اتاق هاي عمومي اعم از آشپزخانه، غذاخوري، نشيمن، ايوان و ورودي پر شده. اين نقطه مياني كه از طبقه بالا قابل دسترس مي باشد، قابل نفوذترين هم هست. موقعيت آن بين سقف معلق و سطح زمين باعث مي شود ناپايدار به نظر برسد، تقريبا مثل محل چادرزني كه زير ۱ برزنت به دور از نور خورشيد قرار گرفته. هدف از موقعيت اين نقطه اين بوده كه به ساكنان اجازه تجربه بادهاي متغير، طوفان ها و هواي شبانگاهي داده شود. از تفكرات سنتي حريم، مرز شخصي و پناهگاه اجتناب شده تا با زمين ارتباط برقرار شود. اختلافي بين ساختمان، مصرف كننده و محيط زيست وجود دارد. هركدام به نوع خود احساس شكنندگي دارند. فضاي اصلي خانه توسط ديوارهاي شيشه اي محاصره شده است. پايه هاي محكم برج ها و سقف نور را تلفيق مي كنند. سايه هاي ترد زمان هاي مختلف روز را روي سطوح داخلي خانه نمايش مي دهند، امواج متحركي از سايه همراه با رنگ هميشه متغير نور خورشيد. مشخص كردن گذر زمان، محيط داخل را غني كرده و ساكنان را مجبور به اطاعت از ريتم شبانه روزي محيط مي كند. حركت قدرتمندانه اي است چون ريشه در مسائل عميق تري از خانه دارد. سوال هاي عميق تري از ساكنان مي پرسد. اين رفتار محترمانه به نظر جالب مي آيد. پروژه به جاي تسليم شدن در برابر محيط زيست، به آن واكنش نشان مي دهد.
نام هر برج از اتاق خواب يا صاحب اتاق خواب گرفته نشده، بلكه از موقعيت و جهت آن گرفته شده. اتاق خوابي كه در زير مي بينيد “طلوع خورشيد” نام دارد، پنجره اي شكافي دارد و رو به شرق است. “اتاق خواب كوهستان” رو به رشته كوه هايي قرار گرفته كه از جنوب پيداست. “اتاق خواب منظره شهر” رو به چراغ هاي شهري غرب قرار گرفته. “اتاق خواب آسمان” سقفي از شيشه دارد تا كيهان را به نمايش بگذارد. همه برج ها تقريبا هم اندازه بوده و فقط ۱ تخت در خود جاي مي دهند. فضاي آن ها آرامش بخش و رهباني است و حواس را سلب مي كند. انعكاسي آرام تحميل مي كند. اين ارتباطات عميق تر به احتمال زياد تنها راه كندن خود از روزمرگي و اتفاقات قابل پيش بيني زندگي است. بي شباهت به تجربه سفر نيست. وقتي از محيط آشنا و هميشگي جدا شويم حساس تر مي شويم و تجربيات جديدي كسب مي كنيم. نتيجه آن خاطرات جاودانه و پرقدرت هميشگي است.
روش بالا رفتن و داخل هر برج شدن هم به دقت طراحي شده. برج هاي آسمان و كوهستان توسط پله هاي قيچي كه ساختارهاي متفاوتي دارند و از فضاهاي مياني مي گذرند، قابل دسترسي هستند. پله هاي دايره اي براي رسيدن به اتاق خواب چراغ هاي شهري است، و براي رسيدن به اتاق خواب طلوع خورشيد بايد از نردباني كه در زير مي بينيد بالا رفت. حركت عمودي در اين روش تشويق مي شود. درك مجزا بودن اين اتاق خواب هاي شخصي از يكديگر و از كره زمين را افزايش مي دهد. روند صبحگاهي و شبانه اي مخصوص هر اتاق مي سازد. به خواب رفتن در شب هنگام و بيدار شدن هنگام صبح اتفاقاتي مهم و تاكيد شده هستند. طراحي اتاق خواب هاي اين خانه صرفا براي استفاده انجام نشده، هداياي غيرمنتظره اي از تجربه به همراه دارند. هر اتاق طوري طراحي شده كه توسط هر كسي قابل استفاده باشد. هيچ تفاوتي بين اتاق خواب اصلي، اتاق خواب مهمان يا كودك وجود ندارد. همه آن ها مي توانند باتوجه به مزاج و روحيه هر فردي مورد قبول واقع شوند.
نماي ساختمان با رنگ سفيد روشن پوشيده شده. بومي است كه مي توان مقابل آن تنوع بي نهايت نور خورشيد، از نور گرم و خوشايند صبح گرفته، نور تند و نه چندان خوشايند وسط روز، تا نور آرامش بخش و زيباي غروب، را ديد و از آن لذت برد. همانطور كه در ورودي هاي به دقت ساخته شده سر درهاي بيرون ساختمان پيداست، چشم انداز نماي ساختمان از داخل برج ها با قدرت كنترل شده.
فكر مي كنم محبوب ترين راهكارهاي معماري داخلي و نقشه كشي ساختمان از ابعاد مخفي، تقدير نشده و دنيوي جهان ما استفاده مي كنند، گذر زمان، تغيير فصول، آب و هوا، محاصره باد و نسيم، ايجاد تاريكي و لذت بردن از روشنايي. در اين پروژه، روي تك تك اين موارد تاكيد و تمركز شده.
ولي همچنان ساخته نشده.
احتمالا همينطور هم باقي مي ماند، كلكسيوني از ايده ها در ۱ فضاي ديجيتال، روي كاغذ و در تخيلات. ۱ رويا. شايد هم الهامات و ايده هاي اين خانه و ساخت ارتباطات عميق تري كه ارائه شد در پروژه هاي شما جان تازه اي پيدا كند.
منبع : طراحي دكوراسيون داخلي
طراحي اداري و دفتر كار